Hoe het begon
Ik ben sinds mijn 6de levensjaar gebeten door de microbe van de paarden. Als klein meisje was het een droom om in een manege te kunnen starten. Ik heb mij wel altijd anders gevoeld in een manege dan de anderen.
Ik had moeite met de druk om te presteren.
Hierdoor ging ik over mijn eigen grenzen en die van het paard. Dit zorgde voor angst bij beiden.
Ik wou zacht omgaan met de dieren, terwijl het er allemaal hard aan toe ging. Ik wou vooral in contact zijn met het paard, terwijl het doen van opdrachten het enige doel was. Ik had een diep verlangen om een band op te bouwen met het paard, maar daar was geen tijd voor en dat was geen prioriteit.
Een eigen paard
Na jarenlang rond te lopen in de stallen van maneges en privéstallingen werd de wens naar een eigen paard steeds groter. Toch had ik nooit gedacht een eigen paard te hebben. Binnen mijn gezin deelde niemand anders de passie voor paarden. Enkel mijn grootvader deelde dezelfde passie. Op mijn 19de verjaardag stond er plots een jong paard in de weide. Het was een cadeau van mijn grootouders, maar ik denk stiekem ook een cadeau voor mijn grootvader zelf. Hij genoot ervan om samen met mij de verzorging van Azira op te nemen.
Opzoek naar connectie
Na samen veel tijd door te brengen in de weide, werd ze getraind tot rijpaard. Azira is een heel puur paard dat duidelijk maakt wat ze voelt en als er niet naar geluisterd wordt, hierin niet mee gaat. Wat ben ik mijn kwetsbaar sterk paard hier dankbaar voor.
Ik ben beginnen zoeken naar hoe het anders kan. Dat was geen simpele reis, maar wel één die de moeite was om te maken.
De manier waar ik voor mezelf en mijn paard verschil door kon maken was: natural horsemanship. Dit heb ik jarenlang gemist. Ik was eindelijk in staat om mijn paard te leren begrijpen, de behoeftes te leren kennen, te communiceren en niet te vergeten een band op te bouwen.
Later zijn er nog vele andere manieren en denkwijzen bijgekomen. Er is geen eenduidig antwoord voor elke persoon en elk paard. Daarom dat ik het ook leuk vind om zelf te ontdekken en niet zomaar alles aan te nemen als de waarheid. Nu kan ik de waarheid ontdekken die voor mij en mijn paard het best past bij onze noden. Ik geniet elke dag van alles wat ik met mijn paarden mag en kan doen. Ik prijs me gelukkig dat ik zo nauw in contact mag staan met deze prachtige dieren. Elke opzet naar plezier en ontspanning samen is voor mij dan ook geslaagd.
Azira en indy
Azira is een haflinger en deze staan bekend voor hun betrouwbare en gouden karakter, net zoals de kleur van hun vacht. De innerlijke rust staat echter niet voor domheid. Haflingers leren snel, maar hebben vaak hun eigen mening over de situatie waardoor ze een tikkeltje eigenwijs kunnen zijn. Azira is het meest gevoelige paard, dat nood heeft aan duidelijkheid en structuur. Ze heeft een erg uitgesproken mening, maar ze heeft ook een erg aanhankelijke kant.
Nadien kwam Indy, de pinto merrie, ons team vervolledigen. Zij is een paard dat rust uitstraalt en dat ook graag alles rustig aandoet. Met de gedachtengang “een dier komt nooit zomaar in je leven” heb ik veel mogen leren van mijn paarden, maar vooral leren hoe het anders kan. Een andere wijze vinden om in de wereld te staan en die vooral authentiek is. Deze verrijking wil ik delen met mensen om zo wijzer te worden over zichzelf.
Paardvriendelijke plaats
EigenWijs legt de nadruk op het respecteren van de natuurlijke noden van het paard.
Dit kan je terugvinden in de manier hoe ze verzorgt worden, hoe hun leefomgeving is ingedeeld en hoe ermee wordt omgegaan.
Denk maar aan: paddock paradise, bitloos, ijzerloos, sociale contacten, natural horsemanship en nog zoveel meer.
Als je opzoek bent naar een plek waar ook de dieren goed in hun vel moeten zitten, ben jij ben ons op het juiste adres.
